Drogi narratorze! Przeczytałam pierwszy rozdział i chciałam się z tobą podzielić moimi dwoma spostrzeżeniami. Po pierwsze zbyt szybko rozwinąłeś fabułę. W pierwszym rozdziale dzieje się u ciebie tyle co w niektórych powieściach przez połowę książki. Zbytnia dynamika też nie jest dobra, choć lepsza od lania wody. A po drugie powinieneś nadać głównemu bohaterowi trochę więcej realizmu. Trochę dziwne wydało mi się jego zobojętnienie na morderstwo, ale już z tym że Avathos znajduje dziurę w ścianie jaskini, wchodzi w nią i po minimalnym oporze robi to co mu karze jakiś tajemniczy głos jest stanowczą przesadą. Nie piszę ci tego by cię zrazić. Możesz mój komentarz uznać za zwykłe czepianie się, lub jako dobrą radę postronnego czytelnika. Twoja powieść- twój wybór. Zaczytana.
Drogi narratorze!
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam pierwszy rozdział i chciałam się z tobą podzielić moimi dwoma spostrzeżeniami. Po pierwsze zbyt szybko rozwinąłeś fabułę. W pierwszym rozdziale dzieje się u ciebie tyle co w niektórych powieściach przez połowę książki. Zbytnia dynamika też nie jest dobra, choć lepsza od lania wody. A po drugie powinieneś nadać głównemu bohaterowi trochę więcej realizmu. Trochę dziwne wydało mi się jego zobojętnienie na morderstwo, ale już z tym że Avathos znajduje dziurę w ścianie jaskini, wchodzi w nią i po minimalnym oporze robi to co mu karze jakiś tajemniczy głos jest stanowczą przesadą. Nie piszę ci tego by cię zrazić. Możesz mój komentarz uznać za zwykłe czepianie się, lub jako dobrą radę postronnego czytelnika. Twoja powieść- twój wybór.
Zaczytana.